12 Mart 2009 Perşembe

VE BİR ŞİİRDİ YOKLUĞUNNN

Durup dururken icimde bir şeyler kopup tıkıyor bogazımı,
Durup dururken sıcrayıp kalkıyorum yarıda bırakıp yazımı,
Durup dururken ruya goruyorum bir otelde, holde, ayakta,
Durup dururken carpiyor alnıma kaldirımdaki ağaç,
Durup dururken bir kurt uluyor aya karşı bahtsız , ofkeli , aç,
Durup dururken yıldızlar inip sallanıyor bir bahcede,
salıncakta,
Durup dururken mezardaki halim geciyor aklimdan,
Durup dururken kafamda bir guneşli duman,
Durup dururken hic bitmeyecekmiş gibi baglanıyorum
başladığım güne,
Ve her seferinde sen cikiyorsun suyun yüzüne...

(NAZIM HİKMET...)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorumlarınız benim için önemlidir, lütfen yorum yapmadan geçmeyin