dünü yaşamadık sayalım....

dünü yaşamadık saysak ayıp olur mu???


gün geçmiyor ki yeni bir aksilik,yeni bir sıkıntı yaşanmasın....


''çocuğun mu var derdin var...'' söylemi gerçekten doğru bunu dün bir kere daha onayladım...


dün ben iftara hazırlık yaparken,benim aslan parçam tezgahın üzerindeki  tuvalet koku gidericisini tırtıklamış  ve anladığım kadarıyla da yemiş...


çok az olmasına rağmen aklım başımdan gitti,kusturmaya çalıştım kusmadı hemen üstüme bişeyler alıp yola koyuldum o arada eşimle karşılaştık hemen arabayla hastaneye gittik.... allahtan acil yakın...


bir bardak tuzlu su verdiler kusturması için ama kusmadı sonrasında aktif kömür falan derken şükürler olsun ki bişey olmadı,zaten çok az tırtıklamış...


bence yememiş bile ama insan elinde değil, görünce bile panik yapıyor ve durumu riske atamıyor....


sen hangi arada gördün,hangi arada yemeye başladın,hepsi bir kenara oraya nasıl uzandın...hayretler içinde kaldım...


böyle bir durum hem moral bozucu hem onur kırıcı,düşünsenize bir anlık dalgınlık,ihmal onun minicik bedenine zarar verebilirdi ve insanın ömrü boyunca sıyrılıp üstünden atamayacağı vicdan azabı yaşatabilirdi....allahım yaptığımız bir iyilik vardı heralde ki zamanında fark etim ve şükürler olsun ki yok denecek kadar az yemiş belkide yememiş bilmiyorum,kurcaladığı yerde epey kırıntı vardı ama bu beni yinede haklı kılmaz.....


şu an bu satırları yazarken bile vicdanım sızlıyor,ona bişey olsaydı heralde bu suçlulukla yaşamazdım,bu postu okuyanlara duygu sömürüsü gibi gelebilir ama inanın çok farklı bir durum,öyle tuhaf bir yük ki insan altında eziliyor, bir anlık ihmal çok farklı boyutlara neden olabilirdi...sabah her zamanki bıcırtısıyla uyanınca nasıl sevindim anlatamam...


allahım sana şükürler olsun....bebeği olan herkese tek tavsiye gözünüzü dört değil 44 açın çünkü neyin nerden geleceği hiç belli olmuyor...ve dahada önemlisi ortalıkta hiç birşey bırakmayın ben bu konuda çok özeniyorum,her yer kapalı özellikle deterjan dolabının kapağı sıkı sıkı bağlı falan ama olacakla öleceğe çare yokmuş...bunada şükür....


bu arada akşama işletmenin bayanlara ayrı erkeklere ayrı iftar yemeği var bizi restorana götürüyorlar erkekler burda yiyecekler,anlayacağınız haremlik selamlık olduk,yaramaz kediyi ananesine bırakıcam bakalım nasıl geçicek hayırlısı 


son olarak beni bloger ın EN'leri konusunda mimleyen arkadaşlarım unuttuğumu sanmayın en kısa zamanda onuda yanıtlıcam...






sevgiler...