bayram öncesi döndük evimize...
burdan uzak kalmak nasıl iyi geldi anlatamam....
biz tatile çıkmadan birgün önce oturma odamızdan çektik bu fotoyu,herşeyi bu kadar yakından hissetmek,bazı şeylere şahit olmak vicdanen çok zor....hele şimdiki seslere tepki vermemek,sessiz kalmak mümkün değil....önüme gelene saydırıyorum walla
her şey bu küçük bey için....
yoksa buralar beklenmez....babamız işlerini hallederken bizde urfada mozaikte bekledik....
antep'e uğrayıp hayvanat bahçesine gitmemek olmazdı....
biletlerimizi bekleme modundaydık :)
konyada yol üstünde adını bilmediğim bir yol üstü lokantası...yolculuğu sevmesemde hep beraber vakit geçirmek iyi geliyor.....
görünce stok yaparak aldığım ayçiçeğim.... yolculuğun en çok bu yönünü seviyorum...
yol üstünde mutlaka doğal sebze meyve satan yerler,zamanına göre değişik lezzetler...
mis gibi bir kokusu vardı hala burnumda....
bizim tatil modundan,ev moduna geçmemiz bu ceylanpınarın hareketli ortamında çok zor...
kendimi bu resimlerle avutup....zamanın hızlıca geçmesini temenni ediyorum....
sevgiler....