13 Eylül 2011 Salı
12 Eylül 2011 Pazartesi
depresyonda mıyım neyim?
yazmıcam....
yazmak istemiyorum...
ama doluyum hemde çoook....
konuşmak istiyorum,içimdekileri döküp rahatlamak, ama sadece istemekle kalıyorum
anlatmaya hiç bir kelime yetmez....yetmiyor da...
konuşurken boğazımda düğümlenen cümleler... içimde kocaman bir ateş var....
yapanlar nasıl yapıyor,herkes nasıl bırakıyor,her şeyi arkasında,ben mi çok duygusalım,yoksa beynim mi fırsat vermiyor.?
arkamda kalan ne eş,dost nede arkadaş acıtıyor içimi sadece annemmmm
özüne bakarsanız evin tek kızıyım,yani büyük ya da küçük kardeşe sahip değilim,annemin tek dert ortağı,arkadaşıyım,babamla ayrıldığı yıllarda da tek avuntusuydum,zor günlerinde her şeyini paylaştığı çoğu zaman arkadaş,çoğu zaman sığınacak limandım(tabi ozaman bu denli önemli olduğumu bilmiyordum büyüynce farkına varıyorsunuz her şeyin...)çok bana sarılıp ağlamışlığı vardır,bende ona sarılır uyurdum,kokusunu içime çekerdim....şimdi bende anneyim ve onun için ne denli önemli olduğumu çok iyi anlıyorum,beni hiç kırmadı,hiç üzmedi,hiç yokluk yaşatmadı,anne oldu,baba oldu,arkadaş,kardeş sırdaş oldu....şimdi onu arkamda bırakıp giderken sadece annem değil arkamda bıraktığım....
evlenince daha farklı oluyor her şey....başınızdaki kavak yelleri yerini,çok ağır sorumluluklara bırakıyor,artık eskisi gibi toz pembe de değil dünya....
evet gidince büyük mutluluklar yaşıcam,evliliğim oturacak,kendi ayaklarımın üstünde durmaya çalışıcam,yeni yerler görüp yeni insanlar tanıcam,bunlar ne güzel şeyler
ama
ama ben telefonda annemin sesini duyduğumda hele de ağlıyor olursa dayanamıcam,dayanamam da zaten...
biri bana söylesin ben bu zor sürece nasıl alışıcam....ya annem o ne yapacak biz yokken ,ben yokken, torunu yokken....
burdaki gibi olurmu her şey,,...bu gün keyifsizim desem derdimi almaya gelebilirmi?
peki bizi beklemezmi?
yazmak istemiyorum...
ama doluyum hemde çoook....
konuşmak istiyorum,içimdekileri döküp rahatlamak, ama sadece istemekle kalıyorum
anlatmaya hiç bir kelime yetmez....yetmiyor da...
konuşurken boğazımda düğümlenen cümleler... içimde kocaman bir ateş var....
yapanlar nasıl yapıyor,herkes nasıl bırakıyor,her şeyi arkasında,ben mi çok duygusalım,yoksa beynim mi fırsat vermiyor.?
arkamda kalan ne eş,dost nede arkadaş acıtıyor içimi sadece annemmmm
özüne bakarsanız evin tek kızıyım,yani büyük ya da küçük kardeşe sahip değilim,annemin tek dert ortağı,arkadaşıyım,babamla ayrıldığı yıllarda da tek avuntusuydum,zor günlerinde her şeyini paylaştığı çoğu zaman arkadaş,çoğu zaman sığınacak limandım(tabi ozaman bu denli önemli olduğumu bilmiyordum büyüynce farkına varıyorsunuz her şeyin...)çok bana sarılıp ağlamışlığı vardır,bende ona sarılır uyurdum,kokusunu içime çekerdim....şimdi bende anneyim ve onun için ne denli önemli olduğumu çok iyi anlıyorum,beni hiç kırmadı,hiç üzmedi,hiç yokluk yaşatmadı,anne oldu,baba oldu,arkadaş,kardeş sırdaş oldu....şimdi onu arkamda bırakıp giderken sadece annem değil arkamda bıraktığım....
evlenince daha farklı oluyor her şey....başınızdaki kavak yelleri yerini,çok ağır sorumluluklara bırakıyor,artık eskisi gibi toz pembe de değil dünya....
evet gidince büyük mutluluklar yaşıcam,evliliğim oturacak,kendi ayaklarımın üstünde durmaya çalışıcam,yeni yerler görüp yeni insanlar tanıcam,bunlar ne güzel şeyler
ama
ama ben telefonda annemin sesini duyduğumda hele de ağlıyor olursa dayanamıcam,dayanamam da zaten...
biri bana söylesin ben bu zor sürece nasıl alışıcam....ya annem o ne yapacak biz yokken ,ben yokken, torunu yokken....
burdaki gibi olurmu her şey,,...bu gün keyifsizim desem derdimi almaya gelebilirmi?
peki bizi beklemezmi?
9 Eylül 2011 Cuma
o gün,bu gündür....
son zamanlarda hemen hemen her yazımda bolca bahsettiğim tayinimiz salı günü belli oldu,tahminlerimizde hiç
şaşırmadık....
URFA/CEYLANPINAR....
söylecek tek sözüm,
konuşacak hiç lafım yok....
kelimelerin bittiği yerdeyim,yerdeyiz....annemden ayrılmak çok zor olacak tabiki onun içinde benden ve torunundan ayrılmak....
uzun zaman yazmayı düşünmüyorum,en azından bu buhran dönemini atlatana kadar....
6 Eylül 2011 Salı
3 Eylül 2011 Cumartesi
gece gece
''Kapımın önü hoşmuş-beşmiş farzet, say ki hiç tanışmamışız da, bir şekilde denk düşmüşüz ve geçip giden zamanı ortak kullanıyoruz''
.sıradan balıkcığın
blogunu gezerken okudum hoşuma gitti sizde okuyun istedim....
iyi geceler herkese
.sıradan balıkcığın
blogunu gezerken okudum hoşuma gitti sizde okuyun istedim....
iyi geceler herkese
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)